przed nim niczym tanki i armaty operacyjne stoły, aparaty rentgenologiczne, diatermiczne, maszyny prostujące i łamiące chore członki. Niby reflektory oświetlały ten wieczór kwarcowe lampy i ratującą świętą bronią rozbłysły w ich świetle wszystkie chirurgiczne narzędzia. - Samotność i praca - zawołał chirurg. Lecz gdy otwierał bramę szpitalną, niechcący przypomniał sobie rzecz nader prostą.<br>"Przecież Rebeka nie powiedziała, że Widmar siedział przez cały dzień w domu. Powiedziała tylko, że rozmawiała z nim przez cały wieczór. Więc w takim razie nie skłamała...'<br>Wtedy zawstydził się swych podejrzeń i myśląc o tym, że jutro jednak zacznie się zupełnie inne życie razem z kobietą, która będzie jego