Jaśko Mularczyk. Spotkałem<br>go po raz pierwszy w życiu po wojnie jako osadnika na Ziemiach<br>Zachodnich. To jego barwna opowieść pozwoliła mi teraz widzieć<br>opuszczone przez moją rodzinę miejsca, jakbym się sam tam urodził.<br>Słuchając go zrozumiałem, że co dla widzów jest komedią, musi być<br>najpierw prawdziwym dramatem dla jego protagonistów. Nie śmieszą nas<br>bohaterowie epickiego eposu, którzy sami siebie nie traktują poważnie.<br>Wszyscy, którzy spotkali się w filmowych Rudnikach, choć trafili tam<br>jako ofiary historii - stali się dla siebie sami swoi. I jeśli nas<br>bawią do dziś, to dlatego, że wspólnota śmiechu rodzi się ze wspólnoty<br>losów. Najpierw prawda życia