czego" - ale sam wybór i kolejność wyliczenia faktów narzucały schemat rozumowania. Czy coś pominął? Jakieś szczegóły, które... <br>Zadzwoniłem do niego z samolotu. <br>Zadzwoniłem i powiedziałem: "Wiem wszystko. Mają to już przygotowane. Nie odpuszczę tego". <br>Dokładnie tak. <br>A Bronstein... <br>- Co? - Marina przyglądała się Huntowi uważnie. <br>- Nic. <br>Przez moment był pewien, że przeciekło po &lt;orig&gt;myślni&lt;/&gt;. Ale przecież jej tu nie ma, nawet patrzy nie własnymi oczyma, lecz dzięki złożeniu spojrzeń pobliskich AGENTÓW. <br>- Dobrze widzę, czegoś się domyśliłeś, zrzedła ci mina.<br>Wzruszył ramionami. Szybkim krokiem minął Vassone. Ona jednak zawsze mogła iść jeszcze szybciej. <br>- Bronstein - warknął. - Na pewno. Zadowolona? <br>- Skąd wiesz? <br>- Wiem. <br>- Znowu zaczynasz