jak większość myśliwców Dywizjonu 303 żołnierzem służby czynnej, kapitanem Wojsk Polskich, a squadronleaderem, czyli majorem w armii brytyjskiej. Miał w 1940 lat 34. Jako żołnierz zapisał jedną z najchwalebniejszych kart spełnionego obowiązku w ponurym wrześniu 1939 roku. Będąc instruktorem i wychowawcą w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa, po wybuchu wojny dostał rozkaz przedarcia się ze swym plutonem pięćdziesięciu podchorążych do Rumunii dla przeszkolenia ich tam na francuskich maszynach. Wraz z plutonem przekroczył granicę 17 września, lecz po ulokowaniu swych żołnierzy w bezpiecznym miejscu sam natychmiast wrócił do Polski, by walczyć. Był to, niestety, już koniec. Dostał się do niewoli, tejże nocy uciekł, przekroczył