Kiedy za jego przyzwoleniem wszedłem do kancelarii, siedział za biurkiem i wypełniał jakieś papierki. <br>- Panie poruczniku, kanonier Pasławski melduje się z zapytaniem - powiedziałem służbowym tonem stojąc na baczność. <br>- Spocznij! - wydał komendę. Odłożył na bok trzymany w ręku długopis i spojrzał na mnie. - O co chodzi? <br>- Panie poruczniku wiem, że ostatnio przegiąłem wtedy na alarmie ale prawie już odbębniłem wszystkie służby i chciałbym wyjść na przepustkę na sobotę wieczorem. <br>- Na &lt;orig&gt;stałkę&lt;/&gt;?<br>- Tak. Mam znajomą w Warszawie. Chciałem się z nią spotkać. <br>- Dobra Pasławski. Służby odbębniłeś, żadnych skarg nie było, więc przepustkę dostaniesz. Aż mnie zamurowało. Spodziewałem się, że będę musiał go przekonywać