sięgają połowy lat 90-tych, kiedy to przy poparciu Biura Studiów i Dokumentacji Zabytków Techniki we Wrocławiu oraz Służby Ochrony Zabytków w Elblągu, przygotował w maszynopisie studium historyczno-konserwatorskie kanału . We wstępie recenzowanej obecnie książki, autor omówił szczegółowo dotychczasową, znaną mu literaturę przedmiotu, a w jej zakończeniu zamieścił dosyć bogaty przegląd wykorzystanych materiałów. Ale jak już wspomniano, baza źródłowa prezentuje się tu nieco skromnie. W bibliografii nie znalazła się m.in. szczegółowa i fachowa praca inż. Rudolfa Kandt'a, opublikowana w zeszytach ziomkostwa pasłęckiego: "Kanał Oberlandzki - jeden z trzech cudów Prus Wschodnich" . Ponadto w zamieszczonym spisie wykorzystanych map nie ma słynnych niemieckich