racji &lt;name type="person"&gt;Aznar&lt;/&gt; nie przejmował się ani masowymi protestami, ani chwilowym spadkiem notowań. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Polityki zagranicznej nie robi się na ulicy&lt;/&gt;&lt;/&gt; - to była jego odpowiedź na marsze protestacyjne w tamtych burzliwych dniach. Po ataku terrorystycznym na &lt;name type="place"&gt;Amerykę&lt;/&gt; z 11 września premier poczuł, że miejsce &lt;name type="place"&gt;Hiszpanii&lt;/&gt; jest u boku &lt;name type="place"&gt;USA&lt;/&gt;. Potrafił do tego przekonać całą swoją partię, a ponieważ &lt;name type="org"&gt;PP&lt;/&gt; miała w parlamencie bezwzględną większość głosów, wybór premiera przesądził o polityce państwa.<br>Stanowisko wobec &lt;name type="place"&gt;Iraku&lt;/&gt; i spory w &lt;name type="org"&gt;UE&lt;/&gt; doprowadziły do bezprecedensowego rozdźwięku między partią rządzącą a opozycją. Dotychczas polityka zagraniczna była w &lt;name type="place"&gt;Hiszpanii&lt;/&gt; sprawą państwa, a nie tej czy innej partii.<br>&lt;name type="person"&gt;Aznar&lt;/&gt; konsekwentnie