skopolaminę i inne, o takim właśnie działaniu. Podobną opinią cieszył się od wieków w Chinach korzeń żenszenia (&lt;hi rend="italic"&gt;Panax ginseng&lt;/&gt; C. A. Mey, - &lt;hi rend="italic"&gt;Araliaceae&lt;/&gt;) stosowany jako środek pobudzający, wzmacniający, przeciwbólowy. Analiza chemiczna wykazała w nim obecność składników czynnych jak glikozyd panakwilon, wpływający korzystnie na układ hormonalny, panaksynę wzgl. kwas panaksynowy wzmagający przemianę materii, ginseninę o działaniu insuliny, także ciał o charakterze hormonów płciowych żeńskich.<br> Nawet w najstarszych źródłach, z jakich czerpać możemy nasze wiadomości, spotyka się wskazania o charakterze rzeczowym. Najdawniejszy dokument, jaki dotychczas znamy, gliniana tablica lekarza sumeryjskiego z Nippur w Mezopotamii, pochodząca z okresu ok. 3000 lat przed Chr. wymienia jako