interesuje, czy był właśnie tym Mesjaszem, o którym mówi Stary Testament.<br><br> Myślę, że dyskusja, którą proponuje ojciec Rufeisen byłaby właściwa w I wieku, kilkanaście lub kilkadziesiąt lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Dzisiaj z perspektywy prawie dwóch tysięcy lat jest to dyskusja akademicka, ponieważ tradycja żydowska niesie w sobie przeogromny potencjał negatywnych i stereotypowych zapatrywań na Jezusa Chrystusa. Ten potencjał zostaje - że użyję tutaj słynnego wyrażenia - wyssany przez żydowskie dziecko z mlekiem matki. Teraz pedagogika dialogu polega na tym, żeby to wiedzieć. Sami Żydzi powinni też uświadomić sobie, że coś z tym potencjałem wiedzy i &lt;orig&gt;pseudowiedzy&lt;/&gt;, wiary i &lt;orig&gt;pseudowiary&lt;/&gt; o