damy srebrom zrudzieć! Dopóki starczy proszku, pucujmy po troszku!<br>(wszyscy prostują się).<br>HR. CYNGIEL Phhadziad miał takich ponad trzydzieści...<br>WSZYSCY Trzydzieści!<br>HR. CYNGIEL Na wilię... cała hhodzina... ze służbą... była przy nim. Każdy czyścił mu jeden guz.<br>STASIEK To takie srebra... prawie kościelne...<br>PŁK RASZYN-RASZUŃSKI ostrożnie bierze na dłoń przepyszny guz Piękny... ma w sobie coś... szwoleżerskiego.<br>STASIEK I kościelnego, z przeproszeniem...<br>HR. CYNGIEL A dziewuchy wioskowe... przed wojną... to odhazu wywhhacały sie na plecy. Wystahhczyło, że łysnął ten guz, u mnie czy u ojca...<br>P. DZIUBA rzeczowa Nie rozumiem... Jak to ,,na plecy"?<br>HR. CYNGIEL z uśmiechem Phhosze kucnąć