miast rzadko kiedy zakwitają piękne ogrody, bo ruina co najwyżej przyjmuje zasiew brzozy, to dwa marzenia będą nam towarzyszyć <page nr=71> zawsze. Dzisiaj, pośród zaściełających Europę ruin miast niedoskonałych, ale napojonych miłością i przywiązaniem, dzisiaj, kiedy niewiele brakuje, by obraz tego kontynentu stał się podobny do zamarłej podobizny Biskupina - te dwa marzenia przestają być mitem. Bo zniszczenie posiada swój groźny i urzekający patos. Kiedy w ocalonym i obojętnym mi mieście cudzoziemskim ujrzałem niespodziewanie fotografię ze Starego Miasta, z trawą, co już porasta gruzy, z latarnią <name type="person">Or-Ota</> uczepioną kamiennej skarpy wypalonego domostwa, przez gardło przeszedł skurcz. Nie żalu. Jakiejś zdradliwej i urzekającej wielkości