zgaduję rodzaj pańskiego cierpienia.<br>Obok nich przeszedł sanitariusz Paweł. Niósł na plecach materac. Materac przypomniał Widmarowi łóżko; łóżko przypomniało Widmarowi wszystko i wówczas właśnie powziął ostateczną decyzję. Myśląc o tym, że dziś wieczorem o godzinie siódmej, gdy tylko krawiec doniesie mu o schadzce żony z chirurgiem Tamtenem, weźmie broń i przychwyci ich na gorącym uczynku, zapytał: - Ciekawy jestem, jaka jest pańska diagnoza .<br>&lt;page nr=190&gt;<br>- Bardzo pospolita - rzekł lekarz i pochylił wzrok. - Niestety, mniej więcej każdy człowiek na to choruje... Chorobę tę nazwałbym pewną nieudolnością. - Patrząc w podłogę, mówił o tym, że na ogół na ziemi nie ma tragedii, są tylko mniej lub bardziej