Z chemicznym wydobywaniem skamieniałości wiąże się wiele dodatkowych problemów technicznych dotyczących rozdzielenia nierozpuszczalnych minerałów pozostałych w residuum od poszukiwanych skamieniałości. Standardowe metody stosowane do rozfrakcjonowania residuów opierają się na zróżnicowaniu właściwości magnetycznych i gęstości (ciężaru właściwego) różnych minerałów. Pewne minerały mogą być oddzielone od innych w silnym polu magnetycznym, na przykład częsty w skałach osadowych glaukonit czy liczne minerały żelaziste. Możliwe jest zatem ich usunięcie z próbki za pomocą separatora elektromagnetycznego. Nie można jednak w ten bardzo prosty i wygodny sposób usunąć z residuum tak rozpowszechnionych minerałów jak kwarc (piasek) czy piryt. Jeśli zależy nam na skamieniałościach fosforanowych, wykorzystać można większy