lodu (por. rozdz. 5.3). Moran i in. przyczynę widzą w migracji wody roztopowej z dna lodowca do warstwy leżącej poniżej. Wzrost ciśnienia porowego wody w obrębie niższej warstwy zmniejsza jej odporność na ścinanie. Dyslokacja powoduje, że warstwa przylegająca do spodu lodowca jest przesuwana wraz z nim (istnieją także możliwości przymarznięcia). Mechanizm ten przypuszczalnie powoduje erozję i transport wielkich bloków skalnych (megaeratyków) lub większych pakietów skał osadowych, nawet na duże odległości. Dowodzą tego przykłady z obszarów niżowych Europy i Ameryki Północnej (Sugden, John, 1976). Przykładem jest także kra skał jurajskich w Łukowie (Jahn, 1956). <br><br>&lt;tit&gt;Przestrzenne zróżnicowanie erozji glacjalnej&lt;/&gt;<br><br> Intensywność erozji glacjalnej