w literaturze polskiej nie posuwa się aż tak daleko, tak konsekwentnie, w przedstawianiu odsłoniętego ja - wystawionego na wszystkie ludzkie pokusy i ograniczenia zarówno materii, jak ducha. Kondycja ludzka go jednak niekiedy męczyła: role narzucone przez tradycję, niedoskonałość świata i własną słabość, uciążliwość choroby serca. Wszystko wydawało mu się już tylko przymusem, bycie człowiekiem także. Z wiersza Klapa z cyklu Podstarzałość: <br>&lt;gap&gt;<br> Ograniczenie człowieka w ciele - opisywał to często, wzbudzając niejednokrotnie oburzenie tej części publiczności, która spodziewa się po poezji stereotypowego "czystego piękna". Bo jak, na przykład, można pisać o sztucznych zębach? A Białoszewski w tomie Odczepić się umieścił cały cykl Sztuczne zęby