Rzeczan, Redarów, Dołężan i Czrezpienian"18. Ze słów dokumentu, a także ze wszystkiego, co wiadomo o ówczesnej sytuacji na Połabiu, wynika jasno, że mowa o politycznym trybucie płaconym przez te plemiona cesarstwu niemieckiemu na znak uznania jego supremacji w regionie. Wspomniane ludy we własnym zakresie zbierały środki na to, co przyobiecały cesarzowi. Otton nie miał tu żadnej egzekutywy administracyjnej. Trybut od plemion, które niebawem utworzyły związek lucicki, był więc nader niepewnym i - jak się okazało - nietrwałym źródłem dochodu. Wpływy z tego źródła ustały definitywnie najpóźniej w 983 r.<br>Inaczej kształtowała się sytuacja na południowym Połabiu. W X w. niemiecka zwierzchność zdołała