Ciężki, zakrzywiony miecz mirmillona ze świstem tnie powietrze. Celnie wymierzane razy nie sięgają przeciwnika. Jasnowłosy odskakuje jak piłka. Pogardliwy, wyzywający uśmiech nie znika mu z twarzy. Na czole mirmillona ukazują się błyszczące krople potu. Szczęki ma kurczowo zaciśnięte, w kącikach ust pianę.<br>Sieciarz ciągle unika ciosów. Ucieka w lekkich susach, przysiada, odskakuje. Drażni mirmillona niby przepiórka odciągająca psa od swego gniazda. Podsuwa się niemal pod uderzenie i nagle niepojętym jakimś ruchem usuwa się na czas.<br>Podniecenie widzów rośnie. Krzyczą. Krzyczą również stojący po bokach gladiatorzy: "Polluks! Polluks!..."<br>I nagle sieciarz zmienia taktykę. Rzuca się do natarcia. Podnosi groźnie sieć i mirmillon