w roku 1952. Godnie wkroczyła na miejsce zarezerwowane dla notablów Longfordu, "ma swój honor gospodarski i nic jej nie imponuje". Jest w tym obca od niezręczności i daleka od pychy pewność, że postępuje słusznie, kierując się instynktem.<br>Obóz w Crowley był konglomeratem częściowo ex-wojskowych baraków, dość nowocześnie wyekwipowanych oraz przytykających do zdziczałego parku pałacowego prymitywnych baraczków. mieszkańcy stanowili niemal laboratoryjnie zestawione dla socjologa środowisko ludzi różnych przedwojennych "klas" i zawodów, zbratanych w obozie &lt;orig&gt;crowleyskim&lt;/&gt;wspólnotą losów i pracy. Władze angielskie czuwały dyskretnie, dbając o ład, opiekę lekarską, szkolne autobusy dowożące "młody las" na angielską edukację. Inne autobusy odwoziły mężczyzn do pracy