mogła podjąć realizacją modelu osobowości otwartej. Co można zaakceptować w szkole, a czego nie. Zacząłem szukać punktu, w którym o reformę najtrudniej i zobaczyłem - jest to nauczyciel. Niereformowalność szkoły jako układu zaczyna się od nauczycieli. Myśmy w "trójce" poszli dość daleko. Poziom szkoły był bardzo wysoki, atmosfera cudowna, żyliśmy w psychicznym komforcie. Ale na dłuższą metę nie wystarczy uprzejmie tolerować samodzielności uczniów, to miał być główny sens szkoły. I tu okoniem stanęli nauczyciele. Twierdzili: wszystko zmusi mieć swój kres, uczeń powinien wiedzieć, gdzie jego miejsce, nie będzie uczeń nami rządził. Po wielu wzlotach i upadkach, po odejściu od represji i prawdziwych