Iraku, choć, ma się rozumieć, na temat gorących politycznie wydarzeń nie pada w filmie ani jedno słowo. Allen zawsze był nieodrodnym dzieckiem swojej epoki, a jego filmy krytycy traktowali jako swoistą kronikę życia nowojorskiej inteligencji. Jeśli zatem autor "Życia i całej reszty" zmienia front i pokazuje narastającą w głowie bohatera psychozę z powodu zagrożenia antysemityzmem, to pewnie coś musi być na rzeczy. Nowy Jork po apokalipsie stanowi jednak tylko tło dla zupełnie innej opowieści, która toczy się pomiędzy młodym (Biggs) a starym Allenem. Zaskakująca jest bowiem nie tylko metamorfoza postaci stworzonej i granej przez reżysera, ale także podwójna perspektywa, z jakiej