Grodna.<br>- A to pewnie Kazia pani zna. Wnet tu będzie. O, proszę, o wilku mowa - skinął ręką na barczystego oficera, który zbliżając się przystanął jak wryty.<br>- Oko mnie zwodzi? Przecież to panna Zosia! Góra z górą... A to ci niespodzianka! Pani mnie nie poznaje? Doprawdy? A przyjaciel Michała? W jednym pułku służył. I razem nas przeniesiono do armii "Pomorze". Nie pamięta pani kotyliona w kasynie oficerskim? W karnawale trzydziestego dziewiątego roku? A kto ze mną tańczył mazura?<br>- Kaziuczek! Małpo ruda! - Zosia rzuciła mu się na szyję. - Kaziuczek! - Ucałowali się serdecznie. - Zawsze było się do kogo przytulić. Ale teraz to z pana