swojego kipiatku. Udało się napełnić ostatni kubek na pięć, sześć minut przed gwizdkiem, czyli każdy zdąży jeszcze wypić. Kiedy skończyła nalewanie, w oczach ćmiło, poczuła się wycieńczona i mokra jak mysz. Kocioł był próżny. Wygasiła płomień na palenisku.<br>Świstawka zabrzmiała przeciągle trzy razy, wszyscy wrócili do roboty i po chwili pyrkotał już walec parowy. Jaśka usiadła na progu szopy. Czuła pod czaszką doskwierający ból, a gdy przechyliła głowę, dokuczliwe pulsowanie w skroni. Zastanawiała się, czy zażyć proszek zaraz, czy dopiero na noc, aby można było zasnąć. Czekało ją jeszcze całe popołudnie przy kotle, do ostatniego wrzątku po robocie.<br>Od nasypu niósł