na hodowli zwierząt. W Tybecie niemal milion pasterzy utrzymuje się dzięki hodowli blisko 70 milionów zwierząt. Koczownicy tybetańscy potrafili przystosować się do potrzeb tego wymagającego środowiska. Prowadzili roczne rejestry pastwisk, systematycznie przepędzali swoje stada jaków, owiec i kóz. Od wieków jednostki i społeczności świadome były spoczywającej na nich odpowiedzialności za racjonalne wykorzystywanie łąk.<br>Od czterdziestu lat te, tak ważne, pastwiska ulegają postępującej degradacji. Przystosowanie ziem "mało wydajnych" do upraw osadników chińskich stanowią największe zagrożenie tybetańskich łąk. Olbrzymie obszary kraju zmieniają się w pustynię, która nie nadaje się ani pod uprawę, ani do wypasania zwierząt. W ten sposób zdewastowano przede wszystkim łąki