w obiegu z wielkich pieców czas zatrzymania był znacznie dłuższy. Jednakże mimo tego skuteczność klarowania była mała. Dlatego schemat rozbudowano do dwóch stopni oczyszczania, na pierwszym stopniu zastosowano hydrocyklony, pracujące przy obciążeniu hydraulicznym 60 m&lt;hi rend="upper"&gt;3&lt;/&gt;/(m2h). Powodowały one zmniejszenie zawartości zawiesin o 3040%. Pozostałą część zawiesin usuwano nadal w osadnikach radialnych, przy obciążeniu hydraulicznym 1,52,0 m&lt;hi rend="upper"&gt;3&lt;/&gt;/(m2h). Zatrzymany osad odwadniano na filtrze próżniowym i wykorzystywano jako dodatek do wsadu [6].<br>Innym sposobem intensyfikacji procesu klarowania jest koagulacja. Konstrukcję osadnika o średnicy 30m z wbudowaną komorą flokulacji przedstawiono na rys.2.4. Obciążenie hydrauliczne osadnika może wynosić do 2 m&lt;hi rend="upper"&gt;3