ścianach. Dwa największe przedstawiały panów w ubiorach dworskich. Okazało się, że to byli ojciec i dziadek Campillego, również adwokaci konsystorscy, Piastujący Przy tym jakieś godności watykańskie. Stąd te stroje.<br>Pośrodku sali stał wielki stół. Pod oknami też nie brakowało stolików i konsolek. Na tym wszystkim, ujęte w mahoniowe lub srebrne ramki, zatrzęsienie fotografii. Pan Campilli Przeniósł na koniec wzrok z portretów na te fotografie, sięgnął po jedną z nich. Podał mi. Było to duże, grupowe zdjęcie. Typowe i klasyczne: młodzież i profesorowie z okazji jakiejś uroczystości. &lt;page nr=86&gt; Różniło się od innych tym, że większą część tak uczących, jak uczonych oblekał strój duchowny