bez uwalniania wolnego rodnika tiylowego (p. 2.3.3) glutationu. Reakcja przebiega najprawdopodobniej w trzech etapach, z których pierwszym jest utlenienie reszty selenocysteiny przez nadtlenek wodoru:<br>&lt;gap&gt;<br>W następnym etapie zostaje utleniona jedna cząsteczka glutationu,<br>&lt;gap&gt;<br>która tworząc z enzymem mieszany selenosulfid nie ulega uwolnieniu w postaci wolnego rodnika, lecz wchodzi w reakcję z następną cząsteczką glutationu. Reakcja ta utlenia drugą cząsteczkę glutationu, regenerując zredukowaną formę selenocysteiny:<br>&lt;gap&gt;<br>Wewnątrz komórki peroksydaza glutationowa zlokalizowana jest w cytoplazmie (2/3-3/4 aktywności) i w matriks mitochondrialnej (pozostała część). Porównanie aktywności enzymu w różnych tkankach szczura wykazało najwyższe aktywności w wątrobie i w krwinkach czerwonych, najniższe