ze środowiskiem, które w następstwie prowadzi do jonizacji. Wyobraźmy sobie pojedynczy elektron lub cząstkę alfa trafiającą do ośrodka ciekłego, gazowego lub stałego. Będą one przelatywały w różnych odległościach od miliardów atomów, oddziałując z ich elektronami za pośrednictwem sił kulombowskich. W zależności od odległości, w jakich cząstka mija poszczególne atomy, mogą realizować się następujące przypadki.<br>Gdy zbliżenie cząstki padającej jest duże, siła elektrostatyczna będzie wystarczająca nie tylko do uwolnienia elektronu z atomu, ale również do nadania mu określonej prędkości. Efektem takiego oddziaływania będzie pojawienie się swobodnego elektronu i dodatnio zjonizowanego atomu. Zatem padająca cząstka naładowana zjonizuje atom, oczywiście, wydatkując energię i zmniejszając swoją