właściciel nie ma ani siły, ani - faktycznie - woli, aby zmierzyć się w sposób konsekwentny i twardy z oczywistymi wyzwaniami stojącymi przed gospodarką. Właściciel państwowy okazuje się bezradny wobec presji związków zawodowych, szczególnie w warunkach polskich, kiedy elity polityczne są bardzo silnie związane z potężnymi centralami związkowymi. Nie są możliwe żadne realne działania restrukturyzacyjne, które władza musiałaby podejmować przeciw grupie, z nadania (a przynajmniej z przyzwolenia) której istnieje. Właściciel państwowy funkcjonujący przez okres 4-letni (od wyborów do wyborów) nie jest w stanie prowadzić konsekwentnej polityki właścicielskiej i podejmować działań przynoszących efekty w dłuższym horyzoncie czasowym.<br>W tych trzech analizowanych branżach, jak