strukturę składającą się z efektownych "numerów", na przemian dynamicznych i lirycznych. Szczecińska przeróbka "Wesela" zda się pod tym względem modelowa. Za muzyczną kanwę posłużyły przeboje discopolo, folklor weselisk we wszystkich dzisiejszych Bronowicach Małych i Dużych - ale i sentymentalny &lt;orig&gt;sacrosong&lt;/&gt; wymruczany przez Księdza na życzenie weselników, ale i zbiorowy, biesiadno-stadionowy refren "Bo wszyscy Polacy to jedna rodzina...". Każdy z tych utworów stał się pretekstem do etiudy taneczno-wokalnej, aranżowanej widowiskowo, z ledwie hamowanym rewiowym rozmachem i wigorem. Przerywnikami lirycznymi były dialogi Racheli z Poetą, tkliwie recytowane przy akompaniamencie melodyjek tak wzruszających, że Janusza Stokłosę musiało przy komponowaniu &lt;orig&gt;zasłodzić&lt;/&gt; ze szczętem.<br><br>Józefowicz