rozumowanie wedle schematu: "starożytni stworzyli piękności nieprześcignione" musiało prowadzić do powtarzania ujęć już znanych. Inaczej mówiąc: poeci, operując w materiale uznanym za zbiór zamknięty, musieli dokonywać zabiegu o charakterze kombinatorycznym, a ponieważ liczba sensownych kombinacji jest ograniczona, do naśladowania, które staje się już tylko powielaniem, zostaje ledwie krok.<br>Wiemy, że rekonstrukcji łaciny antycznej (odróżnianej od obiegowej łaciny wieków średnich) towarzyszyła rekonstrukcja świata obyczajów, przedmiotów, stosunków i gustów rzymskich (i poprzez rzymskie greckich). Tkwiło tu także niebezpieczeństwo: świat współczesny, objęty siatką pojęć antycznych, był raczej światem przebranym w antyczny kostium. Co więcej, ten kostium stawał się przedmiotem snobistycznej pretensjonalności.<br>Włoskie cinquecento, które