Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
2)).
Transformacje (8.3) interpretować można jako jednowymiarowe transformacje
współrzędnych i ich uogólnienie na przypadek wielowymiarowy odpowiada ogólnym
transformacjom współrzędnych leżących u podstaw ogólnej teorii względności (pole e jest w tej analogii jednowymiarową metryką).
Na koniec tego paragrafu należy wspomnieć o ważnym ograniczeniu w swobodzie
wyboru cechowania. W teorii cząstki relatywistycznej przyjmowane są dwa naturalne

wybory cechowania: pierwszy polega na ustaleniu e = 1, a drugi na ustaleniu punktów początkowego i końcowego na, odpowiednio, 0 i 1. Bardzo istotne jest, że nie jest możliwy wybór obydwu warunków naraz. Wynika to z istnienia niezmiennika reparametryzacji (transformacji (8.3))

Przy ustaleniu e = 1, niezmiennik
2)). <br>Transformacje (8.3) interpretować można jako jednowymiarowe transformacje <br>współrzędnych i ich uogólnienie na przypadek wielowymiarowy odpowiada ogólnym <br>transformacjom współrzędnych leżących u podstaw ogólnej teorii względności (pole e jest w tej analogii jednowymiarową metryką). <br>Na koniec tego paragrafu należy wspomnieć o ważnym ograniczeniu w swobodzie <br>wyboru cechowania. W teorii cząstki relatywistycznej przyjmowane są dwa naturalne <br>&lt;page nr=112&gt;<br>wybory cechowania: pierwszy polega na ustaleniu e = 1, a drugi na ustaleniu punktów początkowego i końcowego na, odpowiednio, 0 i 1. Bardzo istotne jest, że nie jest możliwy wybór obydwu warunków naraz. Wynika to z istnienia niezmiennika reparametryzacji (transformacji (8.3)) <br>&lt;gap&gt;<br>Przy ustaleniu e = 1, niezmiennik
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego