ze społeczeństwem. W tym królestwie niekomunikatywności każda dowolna decyzja przedstawiana jest jako konieczność dziejowa: centralizacja i decentralizacja, odwilż i następujące szybko zamrożenie.<br>W referacie Pomiana to samo zjawisko ujęte zostało formułą "Sekretarz-robotnik"( Joga i komisarz u Koestlera). W gorączkowych zmaganiach z robotnikiem sekretarz, zdaniem Pomiana, wyczerpał już dostępny mu repertuar zabiegów, które zwykło się w innym systemie uważać za decyzje ekonomiczne: zwiększenie inwestycji i obniżka płac i zaraz potem zabieg odwrotny. Ale, zdaniem Pomiana, robotnik jest rzeczywistym partnerem tych zmagań. Walka frakcyjna w partii zaostrza się w okresach nasilenia presji społecznej. Robotnik, raz pojawiwszy się na scenie politycznej (jak w