najwybitniejszych umysłów <foreign lang="it">quattrocenta</>, twórca filologicznego kierunku we włoskim humanizmie. W dialogu <name type="tit">De libero arbitrio</> (O wolnej woli) odsuwał z niechęcią - jako uzurpacje racjonalizmu - usiłowania teologów, którzy roztrząsali problem stosunku wszechwiedzy Boga i wolnej woli człowieka. W innych pracach dowodził nieautentyczności tzw. dokumentu donacyjnego cesarza Konstantyna, na którym papieże opierali swe roszczenia do władzy, występował przeciw zakonom i życiu kontemplacyjnemu w imię natury, która domaga się aktywności. W księdze <name type="tit">De voluptate</> (O rozkoszy) wykładał hedonistyczną doktrynę harmonii duszy i ciała, wedle której radość jest celem życia człowieka, celem zgodnym z naturą - Boską służebnicą. Najważniejsze dzieło Valli to <name type="tit">Elegantiarum latinae linguae libri VI