czyli pewna wartość graniczna, jest poziomem Fermiego, powyżej którego nie ma fermionów. Wszystkie fermiony znajdują się poniżej poziomu Fermiego. Ich liczba jest równa liczbie stanów: ((...)) <br> Ad b) Liczbę stanów można łatwo policzyć jako stosunek objętości przestrzeni fazowej, w której znajduje się cząstka, do objętości komórki elementarnej 3 Objętość przestrzeni fazowej równa jest iloczynowi objętości przestrzeni konfiguracyjnej V i objętości przestrzeni pędowej. Tę ostatnią policzymy jako objętość kuli o promieniu ((...)) , równą ((...)) Objętość przestrzeni fazowej: ((...)) Liczba stanów:<br> (to samo wyrażenie otrzymuje się z rozwiązania równania falowego na wartości własne energii "cząstki w pudle'').<br> W przypadku fermionów liczba stanów jest równa gdzie jest związane