Ruch turbulencyjny ma wówczas duże znaczenie, odprowadzając parę wodną znad parującej powierzchni. Przy temperaturach powietrza wyższych od lodu dominuje kondensacja. Za graniczną uważa się prężność pary wodnej w powietrzu równą 611 Pa przy 0C, poniżej której zachodzi parowanie, powyżej zaś kondensacja (Baranowski, 1977). Proces parowania wymaga dużych ilości energii (L9 równe 2512 J/g dla wody i 2834 J/g przy sublimacji lodu). To ciepło przemian fazowych wody uwalnia się podczas kondensacji (resublimacji). W specyficznych warunkach parowanie z powierzchni lodowca odgrywa niewielką rolę w bilansie energetycznym. Średnio ok. 8% energii docierającej do powierzchni lodowców jest zużywane w procesie parowania (Kotliakow, 1968