sprawiedliwością jest odrzucenie wyjątkowych rozstrzygnięć, a więc przestrzeganie zasady równości. Podkreśla się też, że miłosierdzie, wielkoduszność i filantropia są odległe od sprawiedliwości. Jednakże, począwszy od Sokratesa aż do czasów dzisiejszych, wciąż pojawiają się poglądy podważające sensowność uznawania zasady równości za zgodną ze sprawiedliwością. Sokrates wykazał dobitnie, że ludzie nie są równi, co wynika z różnego wysiłku, jaki wkładają w swój rozwój wewnętrzny. Przy czym nie chodzi jedynie o różnice intelektualne, ale także charakterologiczne.<br>Po II wojnie światowej pojawiły się poglądy podkreślające, że o różnicach między ludźmi decyduje przede wszystkim odmienny poziom uczuciowy i wrażliwość. Tak więc powstały teorie sprawiedliwości, które nakazują