śmiercią samobójczą (podobnie zresztą jak tych, którzy tylko próbowali odebrać sobie życie) nie wnoszą w istocie nowych elementów do wiedzy o zjawisku. Procentowy udział określonych cech będzie bowiem raczej odpowiadał strukturze populacji kraju (z dominującym np. wykształceniem zawodowym czy podstawowym, pochodzeniem robotniczym bądź chłopskim) niż wskazywał na ewentualne podobieństwa bądź rozbieżności między poszczególnymi kategoriami, o czym świadczyłyby odpowiednie współczynnik zjawiska.<br><br> Gdyby jednak potraktować rzecz mniej rygorystycznie to - za autorem monograficznej analizy problemu - należałoby przyjąć iż hipotetycznym, typowym samobójcą w armii jest żołnierz pochodzący ze środowiska wiejskiego bądź małomiasteczkowego, z rodziny robotniczej lub chłopskiej, z wykształceniem podstawowym albo zasadniczym zawodowym. Jest to