wyniszczający. Wszyscy mieli go już dość. Dlatego obowiązujący stan rzeczy zwykło się traktować jako kompromis. - Trwa ciche zawieszenie broni. Kościół w tych kwestiach nie może przyjąć innego stanowiska, więc inicjowanie dyskusji jest postrzegane jako chęć podważenia jego politycznej roli - mówi prof. Jacek Hołówka. - Akcentowanie innego stanowiska traktowane jest jako próba rozjuszenia instytucji o potężnych wpływach, a próba rozmowy o pozycji Kościoła w państwie jak prowokacja. Gdzieś w tle jest lęk, że jak Kościół przystąpi do ataku, to wszyscy stracą. Reakcje hierarchów rzeczywiście bywają dość gwałtowne, dość wspomnieć obraźliwe stwierdzenia o "szczekających kundelkach" czy "feministycznym betonie, którego nie skruszy nawet kwas solny