Widziałem jej ciemną twarz i ciemne nagie ramiona. Przywitałem się. Dzień dobry - odpowiedziała i obrzuciła mnie szybkim, rzec by można, złodziejskim spojrzeniem - dlaczego nie przyjechał doktor Tamten? - Jak to? zapytałem. Kobieta poruszyła się na łóżku i zauważyłem, że biodra jej zadrgały. Nie mogłem tylko zrozumieć, czy to z jakiejś ukrytej rozkoszy, czy też z powodu cierpienia. - Przecież pan nie jest doktorem Tamtenem. Odrzekłem sucho, że właśnie jestem doktorem Tamtenem i że przyjechałem zawezwany telefonicznie. - Ach tak? - rzekła kobieta jakby zdziwiona i rozczarowana. Było to śmieszne i rozgniewało mnie do najwyższego stopnia. Zapytałem sztywno: - Co pani dolega? - i kazałem jej podnieść koszulę