nawet i obiad, ale nie rozczulała <br>się zbytnio nad nią. To, że sierota bywa bita <br>i głodna, to przecież ludzka i zwyczajna rzecz. Adela <br>widziała już niejedno i los Józi nie mógł nią <br>wstrząsnąć i poruszyć jej aż do głębi. <br><br><br>Wstrząsnął nią natomiast wybuch rozpaczy Krysi. <br><br>Bo żeby ktoś tak rozpaczał o zupełnie obce dziecko, <br>o dziecko, którego nie można było przecież lubić... <br><br><br>Bo o cóż chodziło tej Krysi?! <br><br>No, o co jej chodziło, że się cała tak paliła <br>jak świeca, że się dławiła rozpaczą, oburzeniem <br>i łzami, że nie mogła już ani chwili czekać, <br>że gotowa była iść przeciw całemu