wyrozumiale Polek. - Widziałem już takie wypadki. Organizm słaby.<br>- Jedry jego pałki, wiejmy, bo tu nie można usiedzieć.<br>- Boże, za co mnie tak skarałeś - szepnął Zenuś, leżąc bezwładnie z zamkniętymi oczami. - Ohyda. Jestem spodlony. Obaj przyjaciele schodzili już w dół, klekocąc pracowicie rózgami o parkan klasztorny. Na ulicy Młynowej musieli się rozstać.<br>- To o piątej - szepnął Kajaki i wzdrygnął się nieprzyjemnie.<br>- O piątej.<br>- A może jeszcze Łapa odwoła?<br>- Eee, chyba nie.<br>- O Boże, Boże - westchnął Kajaki. - Dmuchnij mnie z tyłu we włosy, bo przechodzę koło okna Paćki. Na podwórzu państwa Linsrumów było cicho i sennie. Panfil w pierwszej chwili poderwał się gorliwie