się do nauki, a równocześnie <br>straciłem zupełnie pociąg do konnej jazdy i do polowania.<br><br>Myśl o tym, że zabiłem króla wilków, niepokoiła <br>mnie nieustannie. Lata biegły, a jego rozwarta czerwona paszcza <br>i świecące ślepia nie wychodziły mi z pamięci.<br><br>Pamiętałem też zawsze ostrzeżenie doktora Paj-Chi-Wo <br>i nigdy nie rozstawałem się z ofiarowaną mi przezeń <br>czapką.<br><br>Tymczasem w królestwie zaczęły się dziać <br>rzeczy niepojęte. Ze wszystkich stron kraju donoszono, że <br>olbrzymie stada wilków napadają na wsie i miasteczka, ogołacają je <br>z żywności i porywają ludzi.<br><br>W południowych dzielnicach wszystkie zasiewy zostały stratowane <br>przez setki tysięcy ciągnących na północ wilków.<br><br>Kości pożartych