bawić się z nim w ciuciubabkę - tak długo, aż zamiast poznania, co w nim prawdziwe, a co pozorne, najistotniejsza stanie się sama gra. Północny to przecież Zygmunt niszczący niebo.<br>Czekał na Szatana, który chwyci go jak pępowinę i przywiąże na supeł do ziemi. Czas po niej przebiegnie, cofnie się życie, rozświetli korytarz lęków. A w korytarzu płaczący nad martwym Jezuskiem Zyzio zmieni się w ślepe niemowlę. Na nowo rozpocznie się świat. W podziemiach Belowskiego Zygmunt odnajdzie matczyną pierś i ciało kobiece jak kosmos. Zrozumie, że Szatan ofiarował mu życie raz jeszcze. Że teraz nie może spartolić czasu tak lekkomyślnie. Każdego dnia