w walce obronnej w praktyce polega na zorganizowaniu systemu ognia stosownie do istniejących warunków terenowych oraz przygotowaniu ugrupowania bojowego do skutecznego działania. Bez powiązania i wykorzystania tych wzajemnie warunkujących się czynników trudno mówić o racjonalnych przedsięwzięciach taktyczno-ogniowych w czasie organizowania walki obronnej, jak również w trakcie jej prowadzenia. <br>Prowadząc rozważania nad tą problematyką, należy dostrzec istotne różnice wynikające z warunków, w jakich wojska przechodzą do obrony. Inne możliwości pod względem wykorzystania i przystosowania terenu do walki obronnej będą w warunkach organizowania obrony bez styczności z przeciwnikiem, a inne w czasie organizowania obrony w bezpośredniej styczności z nim. Bez względu jednak na