iskra jedna,<br>Która jak gwiazda pierwsza<br>Boga z człowiekiem jedna,<br>Która jest naraz kwiatem,<br>I snem, i ciszą nieba,<br>I nic, i nic poza tym<br>Już więcej nie potrzeba.</><br><br><br><br><div sex="m"><tit>PRZEBACZENIE</><br>Kiedy dusza twa przyjdzie w obczyznę bożą,<br>Aniołowie jedwabiści księgę otworzą.<br><br>I położą ją przed Bogiem na srebrnej chmurze<br>I rozwidnią całe niebo burzą w purpurze.<br><br>Bóg nad księgą się zamyśli, a w owej księdze<br>Będą duszy twej spisane cienie i nędze,<br><br>Twoje winy, twoje grzechy i twoje zmazy,<br>Ciosy, które mi zadałaś po tysiąc razy.<br><br>Bóg nad księgą się zamyśli, potrząśnie głową<br>I uderzy twardą pięścią w chmurę gradową,<br><br>Tupnie