przejściem na emeryturę, pełnieniu nieadekwatnej (w stosunku do własnych możliwości czy wyobrażeń) roli społecznej i zawodowej, rozbieżności czynników statusu, nie zaspokojonych aspiracji społecznych i zawodowych itd. Są to czynniki determinujące zachowania samobójcze, związane po części ze zmianami w strukturze społecznej i zawodowej kraju, procesami przemian społecznych i ekonomicznych, a zwłaszcza ruchliwością społeczną i przestrzenną.<br><br> Kwestia znaczenia przebudowy struktury społecznej - rozważana już w tej książce w związku z analizą dynamiki samobójstw w Polsce - jest jednym z najbardziej pasjonujących aspektów reakcji społecznych na czynniki sytuacyjne. Szansa obserwacji powstaje zwłaszcza w okresach fundamentalnych zmian systemu ekonomicznego, politycznego, społecznego. W Polsce - jak wiadomo - takie zmiany dokonały