linii Curzona, zakładały jednak - w imię suwerenności i bezpieczeństwa <name type="place">Polski</> - przesunięcie terytorialne ze wschodu na zachód. <name type="person">Mikołajczyk</> i jego minister spraw zagranicznych wyzbywali się złudzeń - jeśli im jeszcze w ogóle hołdowali. Wprawdzie premier nadal liczył na zmianę układu sił między <name type="place">Zachodem i Wschodem</>, ale wiedział już, że szansa przywrócenia granicy ryskiej gwałtownie się kurczyła, i to niezależnie od rodzaju podejmowanych działań w <name type="place">Londynie</> i w kraju. Premier nie rezygnował jednak z żadnej, choćby najmniejszej możliwości, która by owe szanse zwiększała, która by otwierała jakąś perspektywę bezpośredniego lub tylko pośredniego wymuszenia na <name type="place">Związku Radzieckim</> uznania praw polskich do ziem na wschód od