Bove polecił przynieść dwie butelki słodkiego tyrolskiego wina oraz migdałów w soli. Dama sprzeczała się z Dziadzią, czy się mówi: "Proszę pani", czy też: "Proszę panią". W końcu zniecierpliwiony Dziadzia powiedział, że nieważne jest, jak się mówi, tylko, co się mówi. Na co znów wtrącił Bove, że piękna mowa to rzecz główna. W końcu przyniesiono wino i rozmowa przeszła na inny temat. Dziadzia wstał i wzniósł toast:<br>- Piję zdrowie kustosza Muzeum Brytyjskiego w Londynie. &lt;page nr=116&gt;<br>Wypito. Lucjan rzekł smętnie, patrząc na portret Goethego:<br>- Pocz-ciwiec.<br>Bove twierdził uparcie, że nie było na świecie lepszego pisarza nad Cervantesa. A Lope de Vega, Bandello