współczesnego "pisania", pozostają jeszcze kody indywidualne. Najbardziej wiarygodną, a przez to i najbardziej atrakcyjną lekturą stają się rozmaite autentyki, zwłaszcza dzienniki intymne, które umacniają sens życia jednostkowego i które z samego swego założenia omijają kłopoty z "pisaniem", ponieważ powstają poza formami i konwencjami literatury swoich czasów.<br>Ale i inne zjawisko rzuca się w oczy w literaturze tego najcięższego okresu. Nie jest ono nowe, lecz w szczególnych okolicznościach historycznych staje się uderzające i zmusza do zastanowienia. Omawiając literaturę stanu wojennego zwróciłem uwagę, że proza dotycząca wydarzeń na Wybrzeżu, wydarzeń o znaczeniu ogólno-narodowym, pisana jest potoczną partykularną polszczyzną, pozbawioną merytorycznego prestiżu i szerszej