zakładach karnych są przejawem dramatycznego protestu przeciwko systemowi karnemu, warunkom odbywania kary, klimatowi i relacjom między personelem a więźniami oraz między samymi więźniami. Zachowania autoagresywne wskazują także na dysfunkcjonalność instytucji penitencjarnych - w sferze resocjalizacji oraz zapewnienia bezpieczeństwa osobistego ludzi pozbawionych wolności (agresja i autoagresja).<br><br>Analiza dewiacyjnych, również samoniszczących, zachowań więźniów rzuca światło "[...] na niepożądane zwyczaje czy wręcz mody w osiąganiu przez osadzonych założonych celów - głównie uwolnienia, wymuszenia określonych decyzji organów prokuratorskich, sądowych i penitencjarnych, dyktowanie warunków wykonywania aresztu i kary itp. Jakkolwiek, co wydaje się okrutne, nieudane próby samobójcze uważane są za swoisty element krajobrazu więziennego, rzadko przyczyniają się do oskarżania